Mein Kampf

Op mijn boekenplank staan ze broederlijk naast elkaar: de Bijbel, de
Koran, het Rode Boekje van Mao, het Kapitaal van Marx en Mijn Kamp van
Hitler. De boeken hebben een aantal overeenkomsten; om er een paar te
noemen: ze zijn stuk voor stuk een bron geweest voor veel ellende en
vele miljoenen doden, ze zijn moeilijk leesbaar, ze zijn met erg weinig
gevoel voor humor en relativering geschreven en ze hebben een enorme
invloed gehad op de geschiedenis.
Slechts één boek is in Nederland verboden te verhandelen: Mijn Kamp of
Mein Kampf. Mijn exemplaar is van een NSB’er geweest die in zijn
enthousiasme ook nog een plaatje van de Führer heeft ingeplakt.
Als het aan de minister van onderwijs, Ronald Plasterk, ligt komt aan het verbod op Mein Kampf een eind.
Plasterk heeft gelijk. Mein Kampf is een kwalijk geschrift, het is
middelmatig proza en het is een bron geweest voor tirannie en voor een
ongekende genocide. Het boek staat symbool voor veel kwaad. Maar juist
om de geschiedenis te begrijpen en om de vrijheid te waarderen mag het
boek niet verboden worden, maar dient het keer op keer kritisch gelezen
te kunnen worden net als de andere boeken die zo’n grote invloed hebben
gehad op de geschiedenis. Sterker, op alle Nederlandse scholen zouden
deze boeken verplicht kritisch behandeld moeten worden. Een boek
verbieden is volstrekt ongepast in een land waar de vrijheid van
meningsuiting een groot goed is.