Theoloog Arton van Harten rakelde deze week op Nieuw Wij de discussie op over de rol die religie speelt bij het radicaliseringsproces. Volgens van Harten vinden invloedrijke terrorismedeskundigen dat terroristen gemotiveerd en getriggerd worden door diverse factoren – zoals armoede, discriminatie, adolescentie en sensatiedrang, maar niet door religie. Overheden zouden hierdoor in het beleid tegen radicalisering en terrorisme ook amper aandacht besteden aan de rol van religie.
Het is jammer dat Van Harten geen namen en rugnummers geeft. De deskundigen die ik ken ontkennen de rol van ideologische, waaronder ook religieuze, motieven namelijk niet en het nationale beleid tegen radicalisering is beschreven in nota bene het Actieplan Integrale Aanpak Jihadisme. Een plan dat onder andere als kritiek kreeg dat het te eenzijdig was gericht op alleen de radicalisering van moslims en geen aandacht had voor andere vormen van radicalisering.
Er wordt op landelijk en lokaal niveau aandacht besteed aan ‘counternarritives’ en samengewerkt met moskeekoepels, sleutelfiguren uit de islamitische gemeenschap en imams. Salafistische organisaties kunnen op warme belangstelling van de overheid rekenen, er worden lijsten opgesteld van haatpredikers en de buitenlandse financiering van moskeeën is de laatste jaren een aandachtspunt geworden.
Bij de tientallen bijeenkomsten die ik de afgelopen jaren heb bijgewoond, bijvoorbeeld van het Samenwerkingsverband Marokkaanse Nederlanders (SMN), werd ook de rol van religie niet ontweken. Integendeel. Ouders hebben bijvoorbeeld vragen over het religieuze weerwoord dat ze hun kinderen moeten geven. Een religieus geschoolde voorlichter van het SMN vertelde me: “Je slaat de plank mis wanneer je religie buiten beschouwing laat. Radicalen misbruiken bronnen, omdat ze een geleerde heilig verklaren. Je moet hun taal spreken. Je moet weten wie die geleerden zijn, kritische vragen kunnen stellen en weten wat de jongeren bijvoorbeeld met bid’a (religieuze vernieuwing of nieuwlichterij), takfir (verkettering) of tawhid (de eenheid van God) bedoelen.”
Lees verder op Republiek Allochtonië