Wegblokkades, het bedreigen van politici, bestorming en bekladdingen van AZC’s, zwalkende politieke partijen, forse tegenstellingen in een traag reagerend kabinet en een daarvan profiterende, xenofobe, opruiende populist die maar weer eens een stigmatiserend meldpunt opricht: een weinig verheffende schets van de reacties op de opvang van asielzoekers in Nederland.
Bij de bevolking in vooral de ‘onevenredig belaste’ dorpen en kleine steden leeft bezorgdheid, teleurstelling of zelfs woede omdat zij zich door de politiek voelen gepiepeld en misbruikt.
Het is de wrange oogst van een land dat de afgelopen decennia tot op het bot gepolariseerd is geraakt over immigratie en integratievraagstukken en waarbij de politiek een rammelend democratisch vehikel is geworden.
Lees het artikel dat ik samen met Roemer van Oordt schreef verder op Republiek Allochtonië
Ewoud Butter 