Donderdag 13 november is op veel te jonge leeftijd (53) mijn oud-collega Gijs von der Fuhr na een ziekbed van een half jaar in Amsterdam overleden. Gijs was een markant figuur. In de jaren 80 was hij voorlichter van het Comité Stop de Neutronenbom. Daarna vervulde hij tot 2007 dezelfde functie bij het Amsterdams Centrum Buitenlanders (ACB), het huidige ACB Kenniscentrum.
Gijs heeft zich jarenlang ingezet voor de emancipatie van allochtonen en van homoseksuelen en hij deed dat op zijn eigen wijze: met veel flair, humor en creativiteit. Hij was een stuwende kracht vanuit het ACB achter de oprichting in de jaren 90 van de Bijzondere Leerstoel Islam aan de Universiteit van Amsterdam, die bekleed werd door Mohammed Arkoun. In het verlengde hiervan assisteerde hij later Arkoun en Frits Bolkestein bij Nederlandstalige boeken over de islam in Nederland. Gijs gaf training en advies aan uiteenlopende organisaties, variërend van islamitische homo-organisaties tot de Milli Görüs bij hun poging de Westermoskee te realiseren. Gijs was de voorlichter van Nederland Bekent Kleur tijdens de eerste, grote demonstratie (80.000 mensen) in 1992 en is de ghostwriter geweest van honderden speeches van politici en bestuurders van organisaties. Wanneer er in Amsterdam een debat met internationale gasten werd georganiseerd, was Gijs nooit te beroerd om simultaan te tolken.
Gijs was, afgezien van een paar jaar sociologie aan UvA grotendeels autodidact. Hij vergaarde kennis door vakbladen te lezen en ook veel tijdschriften uit vooral Frankrijk en Duitsland. Meerdere keren per jaar trok hij naar zijn geliefde Berlijn om inspiratie op te doen. Verder scherpte hij zijn mening door nadrukkelijk het debat te zoeken.
Terwijl hij in de jaren 70 nog lid was van de CPN, had hij in de jaren 90 niet veel hinder meer van een ideologie. Net als de PvdA, waar hij inmiddels actief lid van was, had hij de ideologische veren van zich afgeschud. Hij koos voor pragmatisme en gebruikte daarbij vaak een hem typerende leuze: wat werkt, dat werkt.
Gijs schreef graag columns en toespraken, waarbij hij een associatieve en beeldende manier van schrijven hanteerde. Als columnist trad hij begin jaren 90 nog op in een wekelijks radioprogramma van de toen nog beginnende journalist Ahmed Aboutaleb op radio Noord-Holland.
Hij had veel gevoel voor drama en schuwde de overdrijving of provocatie niet om zijn standpunt kracht bij te zetten. Hij kon nadrukkelijk aanwezig zijn, maar soms ook juist weer erg bescheiden en dienend. Voor zijn dierbaren was hij altijd bijzonder zorgzaam en attent.
Ik wens Farid, familie en vrienden van Gijs heel veel sterkte.
Gijs wordt vrijdag 21 november 2008 om 11 uur gecremeerd in het crematorium De Nieuwe Ooster aan de kruislaan 126 in Amsterdam. Condoleanceregister: www.gijsvonderfuhr.nl
Ewoud Butter 
Veel te jong inderdaad. Sterkte!
LikeLike
Farid,
Gecondoleerd met het overlijden van je partner. Zowel voor jou alswel mijn tante Suus is het zwaar. Zijn moeder is haar derde zoon verloren. Ik hoop, dat jij op de mooie herinneringen aan Gijs verder kunt gaan en ik wens je daarbij kracht en sterkte toe.
Groet,
Marijke
LikeLike
Ewoud, wat goed dat je Gijs de eer van een in memoriam bewijst. En wat een schrik toen ik de titel van deze blog las. Zo vaak hebben Gijs en ik elkaar niet ontmoet, maar hij wist zeker indruk te maken. Heerlijk luid en obstinaat. Een bijzonder mens. Iedereen die dicht bij hem stond sterkte gewenst!
LikeLike
veele jaren met hem samen gewerkt
het was een schat
maar totaal cultuur relativistisch
LikeLike
Gijs als CPN-er en ik als sympathisant hebben allebei het vak (=persdienst) geleerd van Berry Withuis. In de persdienst van de vredesbeweging in de jaren tachtig van de 20ste eeuw hebben we (ik als hoofd techniek (?) – term uit Gijs’ koker) elkaar leren kennen en leren waarderen. Het is schrikken dat Gijs die inderdaad een jaartje of tien jonger was nu al deze planeet heeft verlaten. Peace voor hem en de dierbaren die hij achterlaat. e)
LikeLike